در ادامه حدیثی که در پست قبلی گذاشتم امام صادق می فرمایند:خداوند جز به معرفت امام اعمال بندگان را نمی پذیرد.
هرچه از امور مشتبه و مشکل و سنن پیچیده و نا معلوم و فتنه های غلط انداز بر امام عرضه شود،کاملا بر آن آگاه و داناست.
خداوند _تبارک و تعالی_برای همیشه امامان را از فرزندان امام حسین (علیه السلام) به خاطر هدایت خلق اختیار می کند و از نسل هر امام به منظور به عهده گرفتن منصب راهبری و امامت،یکی را بر می گزیند.
آنان را پاک و معصوم ساخته و برای خلق خویش تعیین نموده و مورد پسند و رضای خویش قرار داده است.هر گاه یکی از امامان (علیهم السلام) وفات یابد،امام دیگری از نسل وی بر جای بگمارد،تا راهنمایی نشانگر راه راست آشکار،و نور بخش و هدایتگری درخشان،و حجّتی آگاه بود است.
این امامان از طرف خداوند به پیشوایی مردمنصب شده اند(آنان مردم را) به حق هدایت نموده،بدین سان عدالت را اجرا کنند.
حجت های الهی،راعیان و داعیان مردم به سوی اویند،که با راهنمایی آنان،بندگان خدا دینداری کنند،و سرزمین ها به نورشان آباد گردد و از برکت آنان ثروت ها و ذخائر کهن فزونی گیرد.
پروردگار،آنان رامایه ی حیات و زندگی مردم ساخته و به وسیله ی ایشان تاریکی ها را روشن نموده،و آنان را کلید های سخن و ستون های اسلام قرار داده است و بدین ترتیب تقدیر حتمی الهی در مورد ایشان جاری شده است.
منبع :مکیال المکارم،جلد۱
برای دریافت کتاب مکیال المکارم به لینک زیر مراجعه کنید:
https://www.ghbook.ir/index.php?option=com_dbook&task=viewbook&book_id=1000106001&lang=fa